CEVHERLENEN GÖZ KALDI

Beyaz sýrlar döküldü, ýslanan gecelerden
Eyvahým gitti içte, ýþýldayan köz kaldý
Þiirim sancýlandý, inleyen hecelerden
Günahým gitti hemen, yanýk yanýk öz kaldý

Kuþandý aþk sofrasý, dindi gönlün tafrasý
Kurumadý yanaðým, aktý altýn damlasý
Zamanýma çiy düþtü, bitti kalbin safrasý
Kor vahým gitti dilde, cevherlenen göz kaldý

Kemanlarýn taksimi, sessizce baða girdi
Kýzýla dönen hisler, nur muradýna erdi
Uzayan yollarýma, al güllerini serdi
Segahým gitti birden, çaðladýðým söz kaldý

Kýrýlan hülyalarla, kurulmadý mevsimler
Daima yýldýz gibi, aðarmýþtý cisimler
Yokuþlarý yýkýnca, düze çýktý isimler
Sabahým gitti elden, bülbül yüklü güz kaldý


Sosyal Medyada Paylaşın: