ZAYİ İLANI

Zayi Ýlaný

Ben beni kaybettim.
Gören var mý?
Hani günün en münasebetsiz saatlerinde , sokaklardan geçen o adam varya;
Eskiler alýrým. Cýrlak sesli.
O adam benim iþte.
Eski ruhlar alýr , kendiminkini ararým içlerinde.

Giderim demiþti.
Ýnanmadým , inanamamýþtým.
Bir sabah , romanlarýn , yazýla gelmiþ þiirlerin aksine güneþli bir sabah,
Uyandýðýmda yalnýzdým.
Gitmiþti.

Ben beni kaybettim gören var mý?
Ankara kalesinin daracýk sokaklarýnda,
Ýnönü köyünün ýtýr kokan daðlarýnda aradým beni.
Bursa ovalarýnda þeftali aðaçlarýnýn altýnda uyukladým.
Hazro yamaçlarýnda toprak sürdüm , ekin ektim.
Diyarbakýr daðlarýnda yol kestim.
Sordum gelen geçen kervanlara.
Yoktun.

New York limanýnda ,dok iþçileriyle , nice gemiler yükledim, nice gemiler boþalttým.
Bütün gemiler boþtu.
Harlem batakhanelerinde tek tek,
süründüm gecelerce.
Kandýrmak için beni , yüzünü boyamýþsýndýr siyaha belki diye.
Vietnam’da mezarlar kazdým Ho Shi Minh yolunda senelerce.
Yoktun.
Vaz geçtim artýk senden.
Gelsen de istemem.
Ama, son bu sabahta gelmezsen
Gazetelere Zayi ilaný vereceðim

1964 – New York
Atila Bozoðlu – Eski Foça

Sosyal Medyada Paylaşın: