Dün güzelim bir gündü... Güzelim Ayvalýk’ta! Ne hayal,ne rüyaydý! Gerçekti, Keyfiyatta... Güneþ ýþýltýlý! Deniz pýrýltýlý... Neþem ki ? Taþ çatlata! Dün güzeller... Güzeliydim! Güzelim Ayvalýkta.
Fýrýndan ekmek aldým... Ev ekmeði.. Ekmek,her yerde ekmek, Ama bu ekmek.. Kokuyor memleket! Mis de mis... Tadýna doyum, Ne his? Zeytin,peynir... Hele balýða.. Ne denir? Yenir.
Iþýl ýþýl... Deniz gibi,pýrýltýlý... Balýklar. Balýkçýlar da çok uyanýklar! Güzeller,güzeliydi! Ayvalýk yar, Hele bendeki, Güzellik... Kime ne zarar? Hiç de,deðil yar! Ayvalýk,Ayvalýk olalý... Ýnsana yarar, Her þeyi ile... Tam karar, Olmaktan çok... Fazlasý var.
Ne hayal,ne rüyaydý! Dün güzeller... Güzeliydim! Güzelim Ayvalýkta.
Girit’ten, Midilli’den; Biraz Rum, Biraz Türkmen, Ege’ydi tüten, Bir zamanlar Yað kokularýyla Sahilinden ** Fethiye’den, Sakarya’dan, O daracýk sokaklardan, Dimdik akarken sahile Arnavut kaldýrýmlarý. Deniz; Okþar adým, usulca Öperdi kýyýlarýný.. ** Eskiyen, Sadece zaman. Yeþile çalarken yýllar; Çamlarýn gövdesinde iz, Kokusunda sevdalar. Ve umutlar, özlemler; Yaþanmýþ, yaþanacak Binlerce ömür gibi, Fabrika bacalarýndan, Savrulur gider… ** Hergün, yeni bir günle Tutuþurken ufuklar Sabaha boyanýr deniz. Ada kuytularýnda Balýkçý teknelerinin dansý baþlar Zeybek oynarcasýna Deniz diz vurur gibi dalga dalga, Yaþam nabýz atýþlarýyla Koþar adalardan Körfezin kucaðýna... ** Ve zaman, kendini tüketirken Mübadil umutlarda, Omuzlarda yýllardýr eksilmeyen Geçim kaygýsý da olsa Yarýna dair umutlar Tane tane boy verir Zeytin dallarýnda. Bunca yýl, acýlar da Sevinçler, özlemler de karýþtý taþýna topraðýna. Ama hala Yakamozlarla yansýyan Yaþamdýr Ayvalýk’ta Körfezin sularýna..
H Hikmet ESEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.