KÖYÜM
Burasý benim köyüm
Ben ise garip bir köylüyüm
Topraða yüreðimi eker
Týrpanlarým gene onu
Sevgim de bir köylü gibi
Saf ve sýcak
Ben garip bir köylüyüm
Herkesin gitmeye çekindiði yerdeyim
Ne yol vardýr oraya gidilecek
Ne de oraya gitmek isteyen
Burasý benim köyüm
Yollarý vardýr, arabalar geçmez
Sadece su taþýmak için katýrlar geçer
Zira muslukta akacak sularý yoktur
Evlerini aydýnlatan elektrikleri olmadýðý gibi
Burasý benim köyümdür
Kadýnlarý evet kadýnlarý da vardýr
Ama ne kadýnlar
Ne dudaðýnda ruju vardýr
Ne de saçlarý röfleli ve fönlüdür
Burasý benim köyümdür
Yüzlerinde ne riya ne de kibir vardýr
Tek dertleri, bir an yaðmurlar yaðsa da
Ekinler baþak versin
Onlar kimseye deðil; sadece
Yaðmura muhtaç kalmýþlardýr
Burasý benim köyümdür
Açýnca ellerini rabbine
Gökyüzünde yaðmurlarý yaðdýrýrlar
Ne de olsa o dua eden aðýzlarda
Ne yalan vardýr
Ne de boðazlarýna haram lokma girmiþtir
Burasý benim köyüm
Ne efendi olmayý becerdiler
Ne de var olduklarýný kabul ettirdiler
Onlar hep unutuldular
Onlar da unuttular unutanlarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.