Şiirim avuntu.

Yoruldum
Çok yoruldum
Balkonu çökük evde
Mecalsiz duvarlarýn resmimi çizdiði yerde
Ben kalem, sen þair
Çok þiir okuduk birbirimize.

Dokunurdu dudaklarýmýz mýsralara
Aþký aþýlamýþtýk dizelerimize
Dokunurdu gül yanaklar intizara
Kazýmýþtýk kelimeleri beynimize.

Kalem arsýzlaþtý beynimde
Çöküyor kubbe, Dinledikçe çok þey yazýlýyor gül pembe
Arka sokaklar, arka bahçe
Mezara acýlan kapýnýn dili koparýlmýþ
Hayaletler dolaþýr gün gün inince
Gittiðim her yerde.

Yoruldum..dudaklarým ýskarta
Sigaram istiyor sanki uzun bir mola
Pencerem, öyle gülüp durma
Dýþarýdaki temmuz sýcaðýna sýðýntý kavak yapraklarý
Resmini çizen dere.

Ben ilkbaharý çok yaþadým
Kýrlangýçlarýn leyleklerin sevince sustuðu anda
Þimdi dinliyorum baþýmý
Kalmamýþ geride telaþtan baþka
Kýrýk dökük kýrýntýlardan baþka.

Her þeye raðmen susturamadým aþkýmý
Deli tayýn coþtuðu yerde
Ellerim pençe, dudaklarým testere
Her þeye raðman duduramadým taþkýný.

Kavram kargaþasýndan tutunduðum umut
Sustuðum anlarýn, düþünmeye deðer yaný
Mutluluðun aynasýnda sevinç çýðlýklarý
Þimdi hatýrat ormanýnda, bir kadýný hatýrlattý.

hiç sevmemiþtim oysa.. çok sevmiþim
Ben sevdim diyememiþim
Gurur bedeli ödenen, en korkunç yaratýktý
Gök avucumda,geçmiþ sineme çektiðim yaðmur
Toprak yakýnýmda, þiirim avuntu...yagmur

Kaybedilen yýllarý savurdum þiirlere
Daha yakýným... mezar denilen yere
Tüm ýþýklar birer birer sönünce
Boyun eðdirildik kadere.







Sosyal Medyada Paylaşın: