MEZAR TAŞLARI

Þu þehir kabristanýnda,
Güller açmýþ mezarlarda,
Dönmüþ sanki gülistana.
Aðalar,beyler altýnda.
Sarýlmýþ ak libaslara,
Biçare yatarlar kara toprakta.

Analarýn kuzularý,
Yiðitlerin karýlarý,
Güzellerin kocalarý,
Masal olmuþ sevdalarý.
Dünya’da çoktu mallarý,
Hiç ayrýlmayan dostlarý,
Þimdiyse yalnýzlýklarý.
Artýk en yakýn arkadaþlarý,
Baþlarýndaki mezar taþlarý.

Kimi güvenirdi zenginliðine,
Kimi övünürdü güzelliðiyle,
Kimi kasýlýrdý þan,þöhretiyle.
Þimdi hepsinden de öteye,
Bir mezar taþlarý kaldý geriye.

Köþklerde,konaklarda otururlardý.
Aþçýsý,hizmetçisi,halayýklarý,
Her akþam dolardý ziyafet sofralarý,
Aþaðýlardýlar yoksul insanlarý.
Þimdi geriye tüm varlýklarý,
Baþlarýnda birer mezar taþlarý.


Sosyal Medyada Paylaşın: