AVCI

Birisi,
Yýllarýn tecrübeli balýkçýsý.
Diðeri,
Denizlerin amansýz acýmasýz canavarý.
Ýkisi de,
Bulunduklarý diyarýn amansýz avcýlarý.

Yaþlý balýkçý,
Oltasýna yemi taktý,
Ýðneleri kontrol edip
Oltayý denize attý.

Olta,
Suyun içinde parlayan mantarý,
Ucunda canlý gibi yüzen yemi,
Denizin dibinde tam bir tuzaktý.

Balýkçý,
Kamýþýn ucuna zilini taktý.
Çökmüþtü sonbaharýn akþam serinliði,
Ürperdi,üþüdüðünü hissetti.

Gocuðunun,
Yakasýný kaldýrdý,
Kayalarýn kuytusuna sýðýndý,
Kulaðý zil sesinde
Gözü karanlýk denizde
Beklemeye baþladý.

Yüzüyordu,
Yosunlarýn arasýnda,
Denizin canavarý.
Sivri,keskin diþleriyle
Lüfer balýðý.

Aranýyordu.
Sinsice,denizlerin amansýz avcýsý.
Onu hissedence siniyordu
Deniz dibinin tüm canlýsý.

Birden,
Karþýsýnda bir þey parladý.
Lüfer hýþýmla atladý.
Kuvvetli çenesi,keskin diþleriyle
Yemi kavradý.

Denizin dibi,
Bir anda karýþtý.
Can havliyle kaçmaya çalýþtý.
Suyun altýnda can pazarý baþladý.
Ama artýk çok geç kalmýþtý.

Yukarda,
Kamýþ sallandý.
Zilin sesi karanlýkta yankýlandý.
Balýkçý,yattýðý kaya dibinden fýrladý,
Misinayý sarmaya baþladý.

Çýkarken sudan,
Son defa karanlýk derya’ya baktý.
Veda eder gibi kuyruðunu salladý.
Sonrasý,
Sonra,
Son.

Balýkçý,
Kulübesinin yanýnda mangalý yaktý,
Lüferin kokusu etrafý sardý.
Masadaki rakýyý açtý,
Lüferin kokusu rakýnýnkine karýþtý…



Sosyal Medyada Paylaşın: