ÖZLEDİM.

Ýçim hasretle dolu, özledim türkmendaðý.
Yemyeþil ormanlarý, o zümrüt yaylalarý.
Dede yurdu burasý, bereketli topraðý.
Gelmiþler balkanlardan, almýþlar buralarý.

Buzlu akan dereler, karlý daðýn zirvesi.
Buralarý yörüðe, tanrýnýn hediyesi.
Ýlkbaharlarý baþka, yazlarýysa bir baþka.
Sevenler sevilenler, doyulmaz burda aþka.

Ne eksik var ne fazla, yazdýklarým doðrudur.
Güneþ ýsýtsa bile, dað doruðu buzludur.
Yalçýn kayalarýnda, alýcý kuþ bekçidir.
Türkmendaðý böyledir, hasretimdir sevgidir.

Balý var kovanýnda, kaymaðý var sütü var.
Iþýk elek derlermiþ, çok da güzel adý var.
Burasý ata yurdu, ne de olsa yadý var.
Ninem dedem burada, onlara fatihalar.

Burada yaþamýþlar, toprak olmuþ insanlar.
Þimdi mazide kaldý, bu köydeki anýlar.
Bu güzel mekanlarýn, manzarasý mükemmel.
Yeþildir yaylalarý, havasý da çok güzel.

Türkmendaðlý anlattýn, bu cennet mekanýný.
Yad ettin geçmiþinden, koca deden ataný.
Ýþte ondan özledim, bu dede vatanýný.
Baþýma taç ederim, köyümün topraðýný.

HÝLMÝ CAN.
5.ARALIK.2008.


Sosyal Medyada Paylaşın: