Topraða yarim dedin Bastýn baðrýna. Aðaçlara budayýp acý verdin Meyvelerini sundular sana. Görmüyen gözlerin aþký Sevdayý gördü Topraða yarim dedin Bastýn baðrýna. Sazýn teli gibi ince Sýrat köprüsü gibi uzun Bu yoldan giderim dedin Gündüz gece. Parmaklarýn sazýn tellerinde Gidip geldi Yüreðin gördü Dilin söyledi Veysel olup girdin yüreklere.
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahziya kabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.