İSTANBUL DESTANI

Þehitlerin kum gibi sayýsýz gazilerin var
Uðruna akan kanlar denize karýþtý
Sen bakir bir yardýn önünde diz çöküldü
Bir çað eskitip bir çað açtýn Ýstanbul.
+++
Dünya seni sen evreni bilirsin
Ýslamýn sancaðý sendedir
Camilerin abiden, þadýrvanlar mühründür
Türk var oldukça, sen var olacaksýn Ýstanbul.
+++
Dar sokaklarýnda çanlar çalýnýr, boza satýlýr
Yedi tepende ezan okunur namaz kýlýnýr,
Þadýrvanlarýn suyu tarkostan gelir
Belindeki kuþaðýn mavidir Ýstanbul.
+++
Nice þaire ilham verdin dünya seni tanýdý.
Ressamlara model yazarlara konu oldun
Üç kýtaya hükmettin, adalet götürdün
Ýmparatorlar, Padiþahlar büyüttün Ýstanbul.
+++
Yeni nesil kýymetini bilmedi
Taþýn, topraðýn altýn diye gelenler
Geriye dönmedi.
+++
Yeþil gelinliðin oldu kahverengi
Mavi kemerin lacivert
Dünya senin önünde diz çöktü
Deðerini bilemedik Ýstanbul.

Sosyal Medyada Paylaşın: