KÖR KUYU

seni körolasý kitapsýz
býraktýn beni deftersiz
ne günüm ne günlüðüm kaldý
ucu kýrýlmýþ kalem gibi
kýrdýn ortasýndan aþkýmý

kör ettin beni körkoyularda
yok sebebim senden baþka

elimde dertli sazým
kulaðýmda ayrýlýk sözün
senden gayrýsýna dönemez yüzüm
döner döner de hep gelir hüzün.

boyumu aþtýmda geldim
boyuna þaþtýmda kaldým
gözlerini gördümde geldim.
ömrümü çaldýnda gittin.

günleri topladým yanaklarýndan
sürdün beni gece yokuþlarýna

gözlerimi yatýrdým yollarýna
yollarýn yoldu beni canýmdan
sesim yankýsýz kaldý sesinde
gözün köz oldu ciðerimde.

Sebahattin TAYÞUN
Sosyal Medyada Paylaşın: