MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ZAMANE AŞKLARIN KÜLTABLASI
bakican.

ZAMANE AŞKLARIN KÜLTABLASI


Kararan iðne yerlerim,
Sizde mi þikâyetçisiniz.
Sevdiðim kadýnlar gibi,
Kevgire döndüm ey aþk,
Yataðýmda yaralar beni,
Daha yýkmadý.
Kesilince kanar sanýrdým.
Meðer çeþmeye dönermiþ insan,
Kanlar içinde kalýnca anladým.
Ne güzel hala sevmekte,
Sevilmekte ve seviþmektesiniz.
Yerinizde olmak isterdim.
Birde yaþamak, yaþamak, yaþamak…

Ah kanayan iðne yerlerim,
Sakýn aþk yüzünden düþmeyiniz,
Üstün körü sevin severseniz.
Gündelik sevmeler vezir eder adamý,
Delicesine hasta, kanser eder karasý,
Aman siz siz olun,
Ölecekseniz,
Yalnýz ve aþkla ölünüz.
Kalmaz hiç þikâyetiniz.
Kolay olur ölümünüz.
Bedeniniz olur þikâyetçiniz.

Bulanamayan can damarým,
Nasýl sevdiðimi sen bilirsin.
Ele vermemek için saklanýrsýn.
Kendi içinde bilirim asilsin.
Fakat çýk artýk dýþarý,
Her þeyden geçtim.
Uðraþtýrma hemþire hanýmý,
Yakýþýklý olsun diye uðraþýr,
Gün görmemiþ cesedim.
Ulan hayat ne yapayým seni,
Gençtim, yakýþýklýydým, göbekliydim.
Acýlar sevinin gayri,
Düðün dernek hep sizin.

Ölüm emin ol þaþýracaksýn.
Zeki müren gibi seni,
Gülerek ayakta karþýlayacaðým.
Ey dört mevsimi güzel memleketim.
Bilsen bir tek sana hasretim.
Bir de benden bihaber yâre,
Bu dünyaya geldim acýlarla,
Sancýlarla gidiyorum iþte,



Aramayýn artýk dostlarým,
Aþklarým býraktýðýnýz yerde deðilim,
O iri kýyým adam yok artýk,
Mum misali yandýkça eridim.
Biraz da çirkinleþtim.
Siz tiryakiydiniz bu hayatta,
Ben bir çekimlik duman,
Kaybolup gidecektim nasýl olsa,
Zamane aþklarýn kültablasýnda,
Söndürülenlerle bir tutulacaktým.
Aslýnda öyle olmadýðýmý,
Ruhumu teslim ederek kanýtlayacaktým.
Sevdalarým önce siz silin ismimi,
Dudaklarýmdaki öpücük,
Hasret kalsýn dudaklarýnýza,
Kekremsi bir tadý var artýk ölümün,
Adýmý yazdýysanýz bir kenara,
Kýrmýzý kalemle çizin üstünü,
Bensizde yürür bu kervan,
Bilmesinler sakýn nerede öldüðümü,
Ben olayým yine yalan olan.
Hatta isterseniz unutabilirsiniz.
Farz edin ki hiç yaþamadým ben,
Hiç dünyaya gelmedim.
Hatta masada kaldým çýðlýklarla,
Ardýmdan doðmamýþ aþklarý,
Gerçek sevdalarý aldým yanýma,
Ve bu gözler dünyaya açýlmadý.
Farz edin sizi böyle bir ruh sevmedi.
Düþmedi yataða kanter içinde,
Aradýðýnýzda bir dost sesi,
Bulmadý lacivert gecelerde,
Aþklarým günahlarýmý aldým ben,
Tüm kötülükleri aldým ama
Ýçinizde yine de kalýr bir yaným.
Vebali sizlerin boynuna,
Farz edin aþký hiç tatmadým.
Zaten ben topraktým.
Bir bedende can bulmadým.
Yokluktan öteydi zaten,
Sizin için varlýðým.

Mezarým bilinmez artýk,
Belki kimsesizlerin yanýnda olurum,
Belki bir yol kenarýnda olur.
Olsun, bir yýldýz kayarsa eðer,
Dua gönderen biri elbet bulunur.
Hiç mi sevabýmýz yok caným.
Daha dün beþ iðnesinde,
Bir güzele sevabýna baktým.
Gözüm arkada deðil artýk,
Mevsime yenik düþse de,
Solsa da aþk bahçesinde gülüm.
Son nefesimde ismin düþer.
Sonra ben ölürüm.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.