MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SUS AĞLAMA ANNE
bakican.

SUS AĞLAMA ANNE


Sus aðlama anne,
Kimse istemez ölümü,
Yazýlarým karadan zifiri,
Gecelerim renksiz,
Ýçimi kanatma ne olursun.
Kimsesiz gelmiþim iþte,
Gidiyorum yine kimsesiz.
Aðlama canýmý acýtýyorsun.
Dayanamam gözlerinde yaþ olmasýna,
Daha ölmedim anne sus ne olursun.
Az biraz vaktim var daha,
Ben toprak olmadan,
Sakýn aðlama.

Zordu bu hayat anneciðim,
Üçüncü þansýndým ben senin,
Biliyorum kara çýkardým yüzünü,
Korkarsýn gideceðim diye,
Býrakmak istemezdim seni,
Üzmek istemezdim böyle,
Ah bir bilsen neler kaldý,
Ne ümitler yarým içimde,
Düðün dernek kuracaktýk hani,
Ana oðul oynayacaktýk,
Sen mutlu görecektin beni,
Torunlarýný sevecektin.
Bu hayatý ben seçmedim ki,
Yaradan ne verir nerden bileyim.
Kursaðýnda kaldý tüm ümitlerin.
Özür dilerim anne, özür dilerim.
Ben yaþamak istedim inan,
Býrakmazdým seni böyle bir baþýna,
Seni böyle üzmezdim.
Çare yok biliyorum.
Ben ölmeyi seçmedim.
Yaradan çok sevmiþ anneciðim.
Bak daha nefes alýyorum.
Yazým buymuþ kara mý kara,
Anne topraða girmeden daha,
Ne olursun sus yeter aðlama,
Bin ölüme bedel yaþlarýn.
Affet beni anne, affet,
Ben kabullendim artýk.
Sen de ne olursun kabul et.


Sus aðlama anne,
Bende üzülüyorum inan buna,
Etrafýnda dolanamayacaðým.
Çarþýya inerken mesela,
Ýstediðin var mý diye sana,
Sorular soramayacaðým.
Kavga edemeyeceðiz,
Gerçi beþ dakika,
Ettiðimiz kavgalarýn ömrü,
Anne aðlama ne olursun.
Bak ben kabullendim ölümü,
Þimdiden öldürme beni,
Sus, aðlama, gül sen,
Akmasýn gözlerinden kanlý yaþýn.
Anne affet beni ne olursun.
Ben ölmeden aðlama sakýn.

Sus aðlama anne,
Dualar ederdim hep,
Canýmý alacaksa alsýn diye,
Sizlerden önce,
Bak kabul oldu demek ki,
Herkes unutur beni þu âlemde,
Þiirler unutur, mýsralar hatýrlamaz.
Ben yaþayacaðým bir tek sende,
Bilirim anneler asla unutmaz.
Hüzün düþmesin gözlerine,
Sözler kifayetsiz kalýr bilirsin,
Bizi yaratanýn sözü üstüne,
Hadi sil gözyaþlarýný,
Nice kadýnlar sevdim.
Sorarlarsa bir gün beni,
Selamlarýmý sen söylersin.
Öldüðümü bilmesinler sakýn.
Lacivert aþklarýn kara gecelerinde,
Dik dur sen þair anasýsýn.
Gideceðim, mecburum.
Ben ölmeden aðlama sakýn.

Bak ölümümü zorlaþtýrýyorsun.
Anne… Anne… Anne…
Galiba ben ölüyorum.
Anne… Aðlama anne..
Korkmuyorum.

BAKÝ EVKARALI

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.