Uzak bir pencereden sýzan, Yorgun, soluk bir ýþýktý yalnýzlýk. Mahkûm olduðu dört duvardan birine asýlmýþ, Üzerinden kim bilir kaç yýl geçmiþ Eski bir takvimin yapraklarýna saklanýrdý.
Ýhtiyar bir dolabýn, kýrýk çekmecesine týkýlmýþ, Kendiside lazým olacaðýna inanmýþ Ama hiç ihtiyaç duyulmamýþ, Kilidini kaybetmiþ bir anahtardý. Yalnýzdý yalnýzlýk…
Ufukta batan güneþ kadar, Gece parlayan ay kadar, En az benim kadar, En az senin kadar, Yalnýzdý yalnýzlýk…
Sosyal Medyada Paylaşın:
solitarius Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.