Sabahýn ilk ýþýklarýyla gelen güneþten bahsediyorsun ya iki de bir "göremiyorum" mil çekilen gözler canlandýrýrmýþ sevdiðini, batsa da bir batmasa da.. Olduðundan farklý deðil, anadan üryan karþýnda "görebilirsen", ben. Bir karþýmdasýn bir ardýmda, kurcalamaktan baþka nedir amacýn "kafamý". Farzet ki bir çakýlým haþarý bir çocuðun elinde ordan oraya savrulan, onda çocuksuluk sende ki ? Ýrdeledikçe dibine dibine çýkar yol bulamayan, çýkardýðýnda elinde bir þey kalmayan, ya tutarsa misali tekrar tekrar kurup bozan ve aptallýðýna doymayan "ben". Ne kadar çabalasamda "biz" ’li hayallerin ötesine geçemiyorum.
Tutunamayýþlarýma bir yenisini ekleme korkusundan çok daha ötede bir yerlerdesin. Olduðun yer nihayetime yakýn, nihayetim ýraðýmda deðil. Birbirinin devamý tamamlayýcýsý birlikteliklerin sonuncusu, sinemdedir anlayamazsýn..
Kahhâr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kahhar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.