Sonra günden güne kurudu gitti Ruhumun bahçesini sulayan dere Suçu üstüne alýp eðdi baþýný kalbim Sanki gövdesi yarýlmýþ kanayan söðüt, Elimde bir tutam tuz Yüzümde bir salkým aðýt Baharým efkârlý benim Yazým aðlýyor
Kalakaldým öylece yýkýlmýþ duvar gibi Koskoca bir ülkenin orta yerinde Sesim küflendiði için susa gömüldüm Dilimin zehirine bulanan sözcükleri Yuttum bir biri ardýna Bilmem kaç kere öldüm Gözüm unuttu çoktan Özüm aðlýyor
Çok uzak bir yangýndým ateþin düþtüðü yere Külümün hüneri sanmýþtým savrulmayý Rüzgarýn zulmüymüþ meðer çok geç anladým Ruhumun bahçesi tarumar þimdi Azaldým, bittim, kalmadým Alevim karardý artýk Közüm aðlýyor
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.