HAVİN-2(SON)
Havin
Bu sana son þiirim
Biliyorum okumayacaksýn
Umutlarým kýrýk dökük havin
Bir haber çýkmadý senden
Artýk yerimde duramýyorum
Dört duvar sýkýyor beni, boðuluyorum
Boðuluyorum uzat ellerini
Sabret deme bana
Demek kolay, sabretmek zor havin
Tükettim kendimi, kaybettim
Gel de bul beni havin
Yokluklardayým yapayalnýzým
Bildiðin gibiyim halâ
Havin
Yýllar uðradý mý sana da, bana olduðu gibi
Ýnanmam
Bilirim güzelsin
Kim bilir kaç kiþi daha aþýk oldu benden sonra
Kaç caný yaktýn havin?
Kaç ocak söndü ardýndan?
Kaç yürek yýkýldý ben gibi?
Unut deme bana
Demek kolay, unutmak zor havin
Havin
Uyuyabiliyormusun geceleri?
Düþlerinde kim var?
Kimi sarýyor kollarýn?
Ýçim yanýyor havin
Ýçim yanýyor
Düþünceler çýldýrtacak beni sonunda
Haykýrýþlarým ciðerlerimi yýrtýyor
Sus deme bana
Demek kolay, susmak zor havin
Üþüyorum karanlýk gecelerin koynunda
Titriyor her yerim
Kâbuslar basýyor uykularýmý
Bildiðin gibiyim halâ
Ben baþka gönüllere konmadým havin
Hiç kimse olmadý senden sonra
Kalbimin kapýlarýný kilitledim
Pas tuttu kaným damarlarýmda
Sen olmayýnca akmýyor
Bekle deme bana
Demek kolay, beklemek zor havin
Havin
Bu sana son þiirim
Okumayacaksýn hissediyorum
Olsun…
Yine de seni çok seviyorum.
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.