CESET İZLERİ

Tetikte beklerdi, ne kaldýysa geriye senden..
Küçük bir isyanýmda yere serecek sanki iki seksen..


Çamurla yazmýþtým adýný, üst üste yükselen duvarlara..
Yaðan her yaðmurda arýnacaktým hesapta..
Çýkmýyordu lekesi ceset izlerinin,
Senden önce.. senden sonra..

Sen,
Anlamsýzlýðýmdýn
En canlý ölüm, gömmeðe kýyamadýðým..


Ýnanmýþtýn mübarek yeþili gözlerimdeki Tanrý ya..
‘’Söz verdi’’ demiþtin bana..
Oysa satmýþtým seni kýlýf uydurduðum yalanlarla..

Sen benzemeye çalýþma bana..

Ben sadece seviyordum seni,
Nefret ettiðim her þeye duyduðum yakýnlýk gibi..
Sýyrýlamamak gibi..
Takýntý gibi..

Bozuluþundum, elimin tersiyle yýkarken hayallerini..
Yerinde olsam hiç acýmaz vururdum beni..

Gidiyor musun demiþtin bana..
Oysa hiç gelmemiþtim ki sana..

Yalan söylüyordu caddeler bana..
Sanki aldatmaca..
Sürükleniyordum ayak izlerimin yol üstü çýkmazlarýna
Aðlarken buluyordum kendimi ,
El sürüp mezar taþýma..

Kaldýrým taþlarýna gömülen cesetmiþim oysa..


Yaðmur yaðýyordu sonra..
Bu defa baþka..
Tetiði çekmiþsin arkama döndüðüm anda..
Yakýþtý sana..

Çok masum kalmýþým ya yanýnda..
Þimdi babanýn hayrýna,
Üç kulhü bir fatiha..

Sosyal Medyada Paylaşın: