Boz bulanýk akan çaylar gibiyim Küreði istemem, sal bana haram Kara bulut çökmüþ daðlar gibiyim Irmaðý istemem, göl bana haram
Yokluðuyla yüreðimi daðladým Bazen durgunlaþtým, bazen aðladým Kaderimi kördüðümle baðladým Gerçeði istemem fal bana haram
Onca çile çektim acým bitmedi Çemberi kýrmaya gücüm yetmedi Garip bülbül güle küstü ötmedi Arýyý istemem bal bana haram
Düþmaný çaðýrdým sýrdaþ eyledim Acýyý kendime yoldaþ eyledim Kalemi kaðýtla kardeþ eyledim Nasihat istemem, kul bana haram.......Þükrü TÜRKMEN
Kýzdým da kendime bak neler oldu O mutlu dünyama hep keder doldu Firar etti ruhum derbeder oldu Uykuyu istemem çul bana haram......Ýlçin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Türkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.