Kalk git çiçeklerine, hüzünlerimi astým,
Yazýn sonuymuþ meðer, hazân geldi kapýya.
Yalýn ayak býraktýn, kor ateþlere bastým,
Ayrýlýk acý geldi, bu ölümlü yapýya.!
Mihrican deðmez sanma, elbet birgün deðecek,
Kuruyacak baðýnda, yele boyun eðecek.
Yýllarca aðlattýðýn, bak o zaman gülecek,
Ayrýlýk acý geldi, bu ölümlü yapýya.!
Ýntizârýmý aldýn, ölesiye küskünüm,
Attýðýn kuyularda, çaresizim düþkünüm.
Bu aþký yok saymýþsýn, onun için þaþkýným,
Ayrýlýk acý geldi, bu ölümlü yapýya.!
Gülüp eðlen neþelen, mührü Süleyman sende,
Güzelliðin bitecek, yitip gidecek dünde.
Kâlbim esirin idi, aðlattýðýn o günde,
Ayrýlýk acý geldi, bu ölümlü yapýya.!
Yaðmur olup yaðsan da, damlan gerekmez artýk,
Gurbetten beklediðim, mektubun ucu yýrtýk.
Bir anlýk bakýþýný, tende bergüzâr ettik,
Ayrýlýk acý geldi, bu ölümlü yapýya.!
Bahtý siyah eyledin, o kara gözlerinle,
Seviyorum diyerek, peymane sözlerinle.
Boynu bükük çiçeði, koparan ellerinle,
Ayrýlýk acý geldi, bu ölümlü yapýya.!
.................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.