Aşk Mevsimi

Tutuþur renk renk lâleler yansýr suya alev rengi.
Aþkýn ateþidir yanan bulunmaz cihanda dengi.

Gün biter gece çöker, baþlar hülya mevsimi.
Gecenin koynunda ay yýldýzlar nevresimi.

Renklerin sözü ayrý özü birdir bu demde.
Öyle bir mevsimdir ki hande de var matemde.

Her çiçek rengiyle ayrý bir aþkýn has elçisidir.
Renkleri ayrý da olsa bahçe aþkýn bahçesidir.

Deðer þebnemin busesi gülün saf tenine.
Haz yaðar bulutlardan aþkýn haz gülþenine.

Bir renk cümbüþü baþlar ki renk rengin mihmandarýdýr.
Çiçeðin ýtrýnda tüten güzelliðin esrarýdýr.

Bir efsanedir baharýn koynunda açan o esrar.
Anlatýr bakýþýyla gülüþüyle usanmaz hiç yâr.

Býkýlmaz bu mevsimden ömrünün son demi de olsa.
Yârin dudaðýnda açan karanfil ateþten solsa.

Bir bitmez efsanenin esiridir burda kalpler.
Çare yârdir yanan sineye çare olmaz tabipler.
Ankara,11.03.2009 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: