VEDA ZAMANI
Hüznün hüzzam bestesi benliðimi sararken
Ezaya aldýrmadým gülüp geçtim yýllardýr.
Gülen gonca gülleri gülistanda ararken
Varolanla yetindim diken seçtim yýllardýr.
Dönüp duran devranda dolaþýp durdum her gün
Gözlerimde çaðladý dinmeyen þelaleler.
Periþandýr yarýným bu günüm daha üzgün
Yüreðimde kurudu boynu bükük laleler.
Kendimi avuturdum vuslat yakýndýr derdim
Yýllar geçti olmadý yüreðimden kanadým.
Baðlandým hapsedildim bitmedi arttý derdim
Uçup kaçmak istedim kýrýlmýþtý kanadým.
Dünya derdi üstümde kör kurþun kadar aðýr
Savaþlar avucumda açlýk sefalet tenim.
Hüzün fýrtýnalarý sarýyor aðýr aðýr
Bütün sýkýntýlarýn sanki vebali benim.
Ben dilsiz muhabbete sevdalanan buzdan gül
Hayat korlaþan ateþ acý soluyan gece.
Hüznümü dindirmedi ne aðustos ne eylül
Kýþýn yaðan karlarla kapanýr bu bilmece.
Kan kokulu zamanda selamete susadým
Çilelerle çiðnendim þimdi veda zamaný.
Felaketi getirdi sevmediðim bu adým
Benimle gömülmeli eza veren her aný.
AFET KIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
Afet İnce Kırat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.