SENİ, DAHA ŞİMDİDEN ÖZLEDİM ANNE..(2)
zekice
SENİ, DAHA ŞİMDİDEN ÖZLEDİM ANNE..(2)
]Durup dururken aðlýyorum anne. Durup dururken...
Geçtiðim yollarda sen geliyorsun aklýma.
Seni görüyorum…
Yoluma çýkýyorsun. Üzerinde beyazlar…
Gülümsüyorsun....
Ne çok emek verdin bize anne...
Büyüttün, sevdin…
Hakkýný helal et anne.
Gittiðin gece, hava çok soðuktu anne.
Üþüdün mü yoksa anne...?
Üþümüþsündür…
Ben bile, o ölümün soðukluðunda üþüdüm anne.
Seni, o soðuk topraklara kendi ellerimizle saldýk anne.
Kendi ellerimizle…
Kýpýrdayamadýk, gözyaþlarým üþüdü anne.
Son kez öptüm seni.
Dokundum...
Seni özlerim diye anne.
Gidiþin günler oldu…
Yastýðýn, yataðýn, ilaçlarýn öksüz…
Herkes seni ne çok özledi anne.
Meðer seni, ne çok insan severmiþ.
Gidenlerin kýymeti sonradan bilinirmiþ anne.
Anladým bunu anne.
Anladým…
Seni kim özlemedi ki...
Gözlüðün, tülbendin, tekerlekli sandalyen...
Onlar bile özledi anne.
Gidiþinle içimi acýttýn anne.
Keþke gitmeseydin.
Ama gittin…
Gidenler; hep böyle hasret mi býrakýr arkasýndan...?
Öylemi anne...?
Gözlerim durulmuyor anne.
Seni çok özledim be anne.
Babam, kardeþlerim, herkes...
Seni çok ama çok özledik anne.
Seni, daha þimdiden özledim anne.
ZEKÝ AKIN
ÞUBAT 2007
BATMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.