HALLAÇ BENDİM, ENEL HAK SEN

HALLAÇ BENDÝM ENEL HAK SEN

bir düþtü
bir garip yolcuydum
tarihte yitirdim, felsefede buldum
felsefede yitirdiðimi þiirde buldum
rüzgarlara açtým göðsümü
duygularým ülkeme yelken

damla damla içime çektim dudaklarýmdaki kaný
sýðýndým sonsuz yalnýzlýklarýn sýcaklýðýna
topraðýmdý ektiðim, biçtiðim, kýzýnca sövüp saydýðým
akýttým terimi sonsuz gecelerin ve günlerin baðrýnda
yaðan yaðmurlarýn rahmetinde

hep bir özlemdi gelecek güzel günlerin beklentisi
ellerim kanarcasýna çapaladým ayrýk otlarýný
yitirdim içimde dünyayý deðiþtirme sevdasýný

özlemindi direndim karanlýk gecelerde
içimdeydin, cereyan ayýp yerlerimden bedenime yayýlýrken
direndim, sen dedim topraðým dedim
yaðmurlara açtým yüreðimi
felsefeyle sevdim þiirlerimdeki imi

damla damla içtim dudaklarýmdan süzülen kaný
geldim bu güne, topraðýma, alýn terime
hallaç bendim, enel hak sen
vuslat güneþle kar gibiydik


Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi

Sosyal Medyada Paylaşın: