emme m(u)abbet oldu muydu; var yaa dadýndan yenmez, gönül þenlenir.. aðýz datlanýr gayýnnan gýzarsa da senin eyinliðin uçu gýzar sen eyi bi ana, eyi bi garý ol deye u(ð)raþýr ele-ðüne garþý irezil-ürusva olma onnar göçüp getdiðinde de o(ð)luynan yuvanýz ayakta durabilsin deyedir..
sen gibi her gelinnig gýz gýsmý her bi þeyleri bildiðini zanneder emme ömür.. hergün yeni biþey ö(ð)renmekdir kimden, gayýnnandan.. ben de gelinidim, ..
belki aþlarý aþýnýza iþleri iþinize benzemez yaptýðýn yanlýþ gelir “þunu sö(y)le, bunu bö(y)le et” der durur sen iyi dine, gulaðardý etme dediklerini gulaðardý etme ki tez elden alýþasýn goca evine
onnar da seni evlat deye tez bassýnnar bagirlana mýlýðýný eger, sözünü, bi dediðini iki edersen gýzar, söylenir, küser
seni taha baþdan sevmezse sonura sen rahat etmezsin a(ð)zýnnan guþ dutsan yaranamazsýn
gayýnnan sabah ezeni börek mi istedi “tamam ana” de bastan savma as biþirme uyuþuk savsak iþ iþleme hem atik ol, hemi de güzel yap iþini dedigim gibi beðenmezsen beðenme emme sakýn burun gývýrma imi ðözelim imi ðadýným
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.