[Her yaz baþýnda; nar çiçekleri açardý bizim bahçemizde daha çocuktuk biz onlarda ateþ rengini görürdü gözlerimiz. Yýllar su gibi akýp gitti nar çiçekleri kimbilir kaç kez açtýlar o çocuklar yoktu þimdi. O aðaçlarýn altýnda; þimdi otururken hep seni düþünürüm ben. Sevgini söyleyiþini, gülüþünü,saçlarýný,gözlerini gülüþün nar taneleri gibiydi saçlarýn ise kömür siyahý gözlerin ise nar çiçekleri gibi ateþti. Ben bu sevgiyi anlayamadým yýllardýr sen mi beni sevdin ben mi seni sevdim ama þu bir gerçek ki ben nar çiçekleri açarken seni terketmedim. Hala daha buradayým sen büyük þehirlerin ýþýklarýnda ben se nar çiçeklerinin kýrmýzý ateþlerindeyim. kalin ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatmahasbioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.