Tek Gözlü Gecede Yeniden Doğardı Cemre

Sormadýlar; sende bahar var mý
Bahçende çiçekler açar mý,
Yeþerir mi ellerinde ömür?
Sormadýlar!
Avuçlarýmdaki kader çizgisini bile
Görmediler!

Benim topraðýmda aðaçlar kuru, dallar eðikti
Öyle tomurcukmuþ, çiçekmiþ, börtü-böcekmiþ olmazdý
Çok ötelerden alýrdým bahar kokusunu, sormazdým;
Onunla yetinir, onunla tutuþur, aldýrmazdým.
Bahar bana gelmezdi, bende bahar olmazdý.

Acýnýn bir diðer adýydý bahar diye bildiðim;
Güneþe çekilen perdeydi, bahar diye gördüðüm
Topraðýmýn susuz, külümün kývýlcýmsýz kalýþýydý
Bir de yüreðimdeki pýrýltýnýn sönüþü,
Büyünün yok oluþuydu!

Sizdeki baharýn rengi neye çalardý bilmem ama
Bendeki eylüller, martlar, nisanlar karaya çalardý
Ve yeniden doðardý tek gözlü gecede cemre
Yeniden kavuþurdu umuduna yarýnlar.

Beþinci mevsimin ortasýndayým þimdi
Aðýr bir hüznün bekçiliðinde yanýyor yüreðim,
Soðuk kýþ gülüþlerine aldýrmayan gönlüm
Þu yaralar, þu acýlar içinde bahara eriyor.
Nereye baksam bahar þimdi! ...
Her gün doðuþuyla, doðuyorum yeniden...



Rukiye Çelik
10.03.2009 10:40:00



Sosyal Medyada Paylaşın: