kendi resmimle süsledim þiirimi, bu sefer kendimden kaçma þansýmý kendime vermemeliydim... dingin bir tiflis günü, hava yaðmurlu,topraðýn kokusu bana yabancý... biliyor musun burda seviyorum yaðmurlu günlerde topraðý koklamayý... sonra düþündüm,birbirine sevgiyle bakan insanlar gördüm mü? diye sonra anladým ki,bunu umursamamýþým bile... mutlu bir istanbul sabahý geldi sonra aklýma, bir kýr kahvesinde gözlerine baktýðým günü hatýrladým, gözlerinden yazýlmayý bekleyen þiirler geçiyordu... hayatýnýn severek kolaylaþacaðýný biliyordun,bana anlatamadýn... anlamak istemedim... beþiktaþ biz gibi siyah beyazdý... severdim üsküdardan sana gelen yollarý, korkusuzca istikalde gezmeyi, sensiz giyilecek kýyafetleri sana göstermeyi... ne çocuklarla göz göze geldim yollarda, biliyordum iyi bir baba olacaktýn, dokunuþlarýndan anlýyordum eþsiz bir eþ olacaktýn sen, annene sarýldýðýn gün görmüþtüm neden kollarýnýn altýna gizlenmem gerektiðini... dilimde hep bir küfür sende bin dua... insanlýðýmdan utanmýþlýðým çoktur sayende... inadýna inattým ya, sana diyemezdim bir haklýsýn diye... bilmen biliyor muydun hep özeldin benim için... biliyordun yoksa bana nasýl dayanýr insan... kýzdým...küstüm...gittim... sonra yine geldim,kýyamadýn biliyorum... ben senin þýmarýk çocuðumundum, sense benim özlediðim babam... ah sen! istanbul sen kokar biliyor musun? þimdi aþýksýn sevindim... nasýl sevinmem! artýk biliyorum aþk ancak senin gibi adamlarýn yanýnda adýný taþýyor... kocaman yüreðin,en güzeline layik biliyorum... ben mi? aþk yine ne kadar uzak rüyalarýmdan, geçmiþi sildim silmesine de, yine de korkak bu yürek!!! en iyi dostum,ailem,can simidim.... aþký en güzel anlatan adam... seni seviyorum... ve artýk anlýyorum!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
bednieri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.