SAYGILI YALNIZLIĞIM

Anlamlar birbirine karýþtý
Sözlüðümde anlamýný vurgulayan tek bir kelime yok
Sözcüklerim çoktan önemini yitirdi
Ne yüklemi belli ne öznesi…
Susma vakitlerinde susmayý unutur oldum
Kelimelerin hangisi beni anlatýr derken
Bulunduðum durumu anlatacak kelime bulamaz oldum
Oturup taþ olmayý bekledim
Sadece taþ
Ýstanbul’u dinlemedim gözlerim kapalý
Gözlerimi kapatýnca renkli balonlar, süslü tokalar
Uçup gitti hayallerimden…
Keþmekeþliði kaldý kucaðýmda Ýstanbul’un
Dün rüyamda güzel þeyler gördüm
Sarýldým onlara
Beni sevdiðim anlara götürdü yapbozumun parçalarýnýn kaybolmadýðý bir zamana
Artýk sesiyle meydan okumuyor þarkýlar oysa…
Bir yere ait hissetmiyor kendimi
Pembe bisikletimde hissettiðim kadar
Anne olmak nasýl bir þey diye düþlerken
Kanlar içinde kalacaðýn korkusuyla
Hiç doðurmamýþ olmayý ümit etmek…
Cesaretimi özlüyorum…
O yaparým dediðim anlarý
Kendimi uzaktan izliyorum çoktandýr
Hala o saygýlý yalnýzlýklarý…
Sosyal Medyada Paylaşın: