Yalnýzlýk utanýr sensiz gecede` Ay düþer burukluðuna Titrer siyah gözlerinde Üþüyorsam...
Kirli bir yüz düþer korkularýma Kimsesizliðime bürünür Yorgun bir düþ olur Annesizliðime Üþüyorsam...
Sarhoþ bir þiir olur gece Düþer dillere Titreyen bir yaprak gibi Ürkerek,bir bulut gibi Kendinden kaçarcasýna Ellerimden tutan yarýným olur Üþüyorsam...
Kan düþer güvercin kanatlarýna Kanatlarýnda uzak bir telaþ Gözlerinde kanlý bir tükeniþ Uçacak bir mevsim arar Mevsimlerin isimsiz bir anne olduðunu bilmeden Üþüyorsam...
Annem düþer aklýma Soðuk bir gece gibi; Ansýzýn... Ruhunun telaþý korkutur beni Bir þubat akþamý kararlýlýðýyla Soðuk bedeniyle bende üþürken Üþüyorsam...
Anne, adýný taþýyamam Yokluðun kimsesiz,sessiz bir acýdýr anne... Anne,adýný taþýyamam Kimsesizliðimi de al koynuna Büyüt sýcak teninde Anne bak iþte burada Burada anne kokuna susamýþlýðým, Yorgun bir babanýn ümitsizliði,sensizliði Burada Üþür sýrdaþýnýn gölgesinde Üþüyorsam...