“-gýzýým gocan evde olduðunda iþinen gücünen u(ð)raþma, vahdýný erke(ði)ne ayýr, aman haa.. bi iþin varýsa da; o uyuyunca ya da o evde yoðukana erin kapýdan çýkdýðý bille yap,
o tarladan takkadan gelince seni gapýlarda bekler bulsun, tamam mý nassý olsa aðþama gadak dönmez deye yayýlýp yatma, boþ geçirme zamanýný asbabýný, bulaþý(ðý)ný ekme(ði)ni, aþýný dedikleyin o yoðukana et etiþdir, ver veriþdir..
dediðim gibi yap kine; gocan eve geldiðinde elinde iþ biþirilcek biþmiþ kalmasýn yahut ku; o uyuyunca barabar ga(l)kývý, biþir-daþýr accýk az uyuyvu, uykusuz kalsan nolcak i(n)san üþ gün uykusuz galsa gene bi ðünnük uyur, vallaa
sen onmadýk elin a(ð)zýna, saða-sola bakma aþýný, ayranýný, böregini, çöre(ði)ni, onun yanýnda etmeye ga(l)kma erkek gýsmýsý var ya; eve geldi mi(ydi) yanýnda isder karýsýný adam haklý neyye dersen; seni neye alýyo, de(ðil) mi anna ga(y)ri
gakývý ordan hemen; bi gayfa biþir, hemencik dutuþdur eline yanýnda sovuk su; haa onu da deyen, nerde ne zaman olusan ol herifiyin gözünün içine, aðzýna bak dur tamam mý desdiye bakmadan daa etiþdir su tasýný leb demeden leb lebiyi anna
ekmeð isder, aþ isder, süprüntü isdemez, bulaþýg isdemez, kuca(ðý)çocuk isder, a(ð)layan, bele(ði) boklu çocuðu se(v)mez bi de sen yanýnda ol da(h)a ne isder gözünün içine, a(ð)zýna bak isder aklýna geldikçe ver isder
ataþýn üsdünde ýsýcak suyun, her dayim bulunsun, ýlýsýn dursun, neoluur, ne olmaz nolup nolca(ðý) belli olmaz herifiyin ayaklarýný yu bi gözel memnin olmazsan gel bana de ne decesen.. piþman olman maraðetme utanýr ilaf edemezsen de güler yüzlü ol hýzmat ederkene
ekme(ði) yedigden sona var ya sakýýn bulaþýk yýykacan deyye herifini yalýnýz go(y)ma o uyuyunca yýyka önemli olan ona vakýt ayýrmak sen ona vahdýný ayýr ki oncazýn da sana daha bi gözel ýsýnsýn, sarýlsýn garým caným deyye bagrýna bassýn kendini senden alamasýn
takdir etmezse de varsýn etmesin canýný sýkma erkek kýsmý deyemez “eyi olmuþ” deye, anamaz adýný, anasýnýn-bobasýnýn yanýnda belli etmez sevdigini, ama gönlünü hoþ dutan garýyý seve(r) herifine sahap çýk, o evinizin diregi bundan keyri, bogazdan gecmez el ekme(ði) bobayýn ekme(ði) de olsa bu böyle sen çýkdýn ga(yri)li buradan, evin gocaevi
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.