KALDIRIMLAR
Ýstanbul’da mevsim kýþ, hava soðuktu
Kaldýrýmda bir kýz çocuðu, soðuktan sanki donuktu.
Yemyeþil gözleriyle, gelip geçenleri süzüyor,
“Bir mendil, bir sakýz almazmýsýnýz?” diyordu.
Ýstanbul’da mevsim kýþ, hava soðuktu.
Kaldýrýmlar buz tutmuþ,
Ortalýkta kimsecikler yoktu.
Uzattý bir selpak mendil bana,
Küçük elleri mos mor olmuþtu.
Belki içinde ne fýrtýnalar kopacaktý.
Ýstanbul Beyoðlu’nda hangi
Kaldýrýmda yatacaktý.
Ýstanbul’da mevsim kýþ, hava soðuktu.
Bana Uzattýðý mendilden kaç adet satacaktý.
Kaç tane satýp, kaç para kazanacaktý.
Kazandýðý parala belki sýcak bir yerde yatacaktý.
Küçük konuþsa,
Kim bilir hangi kaldýrýmdan
Hangi hikâyeyi anlatacaktý.
Ýstanbul’da mevsim kýþ hava soðuktu
Buzlu kaldýrýmlardan,
Bir kýz çocuðu, gözden kayboldu..
6 OCAK 2000 Beyoðlu’nda Sabah mazaralarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.