ASİ YALNIZLIK

asi yalnýzlýk

bir düþtü içinde yaþadýðýmýz zaman
kopuyordu kýyametler dört bir yanýnda dünyanýn
kanýn barut kokusuna karýþtýðý bir çaðda
kuzularýn kurtlarýn sofrasýna düþtüðü zamanda
sonsuz yalnýzlýklar içinde
düþtüm sevdana gülüm

yangýn yerlerinden geçtim
zulümler ve ölümler arasýndan
susturulmuþ yüreklerde
nasýrlaþtýrýlmýþ sevgiler gördüm
düþünmenin ve sevmenin suç sayýldýðý
günlerde gülüm
inadýna sevdim

sonbahar hüzünlerini yaþamýþ
neslin çocuklarýydýk
düþünmemiz yasak
konuþmamýz yasak
daha körpecik gözlerimiz önünde
yaktýlar kitaplarý
kitap okumaktan
elimizde taþýmaktan
adýný anmaktan korktuk
bu korkuyla büyüdük gülüm

yüreklerimizde unutturdular sevmeyi
ektikleri kin ve nefret tohumlarýydý

nasýrlaþmýþ yüreklerde
inadýna sevdik gülüm
korku ve zulüm günlerinde
dik baktým hayata hep
yüreðimde kavgamýn ve sevdamýn gücü
þarapnellerle parçalanýrken Baðdat’ta çocuklar
aðladým sessizce
çaresizce
elimden bir þey gelmezdi
þiir yazmaktan baþka

ölen çocuklarýn cesetlerinin baþýnda
býyýklarýný buran adamlar gülüyorken
Anadolu’da gazeteler
manþet atýyorlar
“Ebru Þallý üstsüz yakalandý”
umursamazca
duyarsýzca

iþte seni böyle sevdim gülüm
nasýrlaþmýþ yüreðimde kardelenken

beni unutma sakýn hüzünlü sevdam
yüreðimden kan sýzýyorken mintanýma
benim gördüklerimi sen görmedin
yüreðinde duymadýn

bir gün gelirde gidersem
boynumda çapraz mavzer
beni tutma

zulümlerin olduðu bir çaðda
yangýn zamanlarýndan geldim
son bahar hüzünlerini yaþamýþ neslin çocuklarýydýk

orada Telafer’de okullar bombalanýrken
yüreðim durmadan kanar
sýzan kan mintanýma damlar

düþlerimizi yitirdik
düþünmemiz yasak
konuþmamýz yasak
her yanda bir ihbarcý
içimizden geçenleri bile jurnaller

yangýn çaðýnda da olsam
zulümler arasýnda da olsam
kan sýzsa da þarapnellerle parçalanmýþ bedenimden
sevdim yinede

yitirdik hayallerimizi
gülüþler yüzümüzden uçup gitti
ne karýncayý incittim
ne de bir serçeyi sapanla vurdum
içimde alevler büyüyordu
kan ve þiddete isyandaydým

ey gülüm
zorbanýn suratýna tükürmek için
parçalanmýþ cesetler arasýndan
yaralý bedenlere bir damla su vererek
kuþanýr mýsýn
o gün benimle çapraz mavzer
yürür müsün
omuz omuza zulmün üstüne
ilk kurþunda düþtüðümde yere
aðlamadan
bana bakmadan
koþar mýsýn
Telafer’in
Kerkük’ün
Gazze’in
sokaklarýnda

Aðustos/2008-Mart 2009

Coþkun Mutlu / Hüznünþairi
huznunsairi@gmail.com
____________________KÜÇÜK BÝR NOT_____________________________________
Bu þiir 2008`in Aðustos ayýnda yazýlmaya baþlandý, sadece birazcýk düzenlemesi yapýldý.
Teknik olarak eksiklikleri olabilir. Yazýlma amacý Irak`ta Telafer`e okul bombalanmýþ onlarca Türkmen çocðu yaralý ve ölü olarak yerde yatarken gazete küçük yer almýþ bu görüntüler, Ayný sayfada Ebru Þallý`nýn üstsüz yakalanmasý ise büyük bir görüntü olarak verilmiþti. vicdaným sýzladý. Ýçim kanadý. Bu dizeleri kaleme aldým. okuyan ister þiir olarak okusun ister düz yazý olarak, Ýster þiir olarak okusun ister bir hikaye olarak farketmez. Vicdanlarý sýzlayan herkes okumalý bence. sumayalým artýk. Vicdanýmýz bir gün bizi boðacak. Fildiþi kulemizden çýkalým, saydam düþlerimizden arýnalým, Yanýbaþýmýzda 1 milyondan fazla insan öldürüldü. BUna isyan edelim.
____________________LÜTFEN SUSMAYIN_______________________________
Sosyal Medyada Paylaşın: