MAVİ..

Bulanýk renklere gömdük intihar lekeli geceleri
Herkes bizden bilse de siyahýn matemini,
Biz aðýttaydýk..

Koyuya çalýyordu gözlerimiz zaman zaman
Islak
ama inadýna mavi..

Ne zaman aðlasak,
Dört bir yaný parmaklýktý kentin..
Zindan misali..


Her damlada biraz daha kayboldu mavimiz,
Kör oluyorduk bulandýkça rengimiz..

Dokunmadan sevdik bizi
Sevdik, bile bile gerçeði..

Bir parça sen, gördüðüm her mavi..

Hiçtik, anlamlar içinde
Beyazýn siyaha mahkum kaderinde,
Kirleniyorduk içimizdeki maviyle..



Kimse görmüyordu
Gözlerimizde izi kalmýþ mavinin tesellisini
Avuç dolusu kustukça ismini,
Þimdi her sesleniþ bir sustur içimde ..

Göz yaþlarýn eskisi kadar þeffaf deðilse
Bir parça mavi bulaþtýr yüzüne

Sosyal Medyada Paylaşın: