DÜZİÇİ

Çýksam daðýna, baksam ovaya
Ne güzel görünür Düziçi
Çaðlar pýnarlar, konmaz kovaya
Yeþillere bürünür Düziçi

Her köþede var elleri
Bol bulunur goncalarý gülleri
Çok tatlýdýr güzelleri dilleri
Güzellere bürünür Düziçi

Daðlarýnýn kardýr baþý
Avlamakla bitmez kuþu
Her yapýda vardýr taþý
Eserlere bürünür Düziçi

Bize ters ters bakma öyle
Hatamýz varsa söyle
Elden elden durma öyle
Gariplere bürünür Düziçi

Gitmeyin hiç boþ yerlere
Sorun sana bilirlere
Sevgin dolsun gönüllere
Soranlara görünür Düziçi

Halil’in bildiði tükenmez sende
Güzelliðin arzu uyandýrdý bende
Ayrýlýrsam görmek isterim günde
Arzulara bürünür Düziçi













Sosyal Medyada Paylaşın: