Mızıkçıya Çıkmış Adımız
suna
Mızıkçıya Çıkmış Adımız
Ellerimizde diken izleri
Yüzümüzde maðrur geyþa gülüþü
Kuðu saçlarýmýz seyrelmiþ üstelik
Üstelik kara yüzünü görmüþüz ölümün
Karanlýða gömülmüþüz de kayýplarýmýzla
Arkamýzý dönmüþ, küsmüþüz.
Sonra yeniden mýzýkçý olup çýkmýþ adýmýz
Hepimiz kurbaný olmuþuz hayallerimizin
Yarý yolda teklemiþ gücümüz, tükenmiþiz.
Olmadý kaleme dökmüþüz içimizi.
Yitirilmiþ tarih sayfalarýna düþmüþüz.
Yýlgýn dürtülerle karýþmýþýz kalabalýða
Sonra yine toplumdan kaçar olmuþuz yeniden.
Ve yine kök salmýþýz yeniden
Daðlara meydan okumuþ, titretmiþiz onlarý.
Adýna sevda demiþiz boþ umutlarýmýzýn
Yüreðimizde yeþermiþ de goncalarýmýz
Diri diri gömülmüþüz en uzak noktalarýna
Ýstenmeden, kara ayinleriyle evrenin.
Sonra yeniden mýzýkçý olup çýkmýþ adýmýz.
Yüz sürmüþüz katmerli gelinciklere
Özgürlük kokan çayýrlarda yürümüþüz.
Kýrmýzý panjurlu camlarla uyutulmuþ,
Kar yataklarýnda iz býrakmýþýz
Ýçimizden nehirler akmýþ da görmemiþiz.
Baðda, bahçede, tarlada unutmuþuz ellerimizi
Ve sýrtýmýzda iki hörgüçlü esaret kemeri,
Düþe kalka diz çökmüþüz aðlarýnda kafesin
Kimi kaçmýþýz yalancý aynalardan
Kimi hüzünlü bir peri olup raks etmiþiz.
Türkülerde bulmuþuz tüm geçmiþimizi
Dilimizi, sözümüzü, yorgun yüzümüzü
Zaman kadar uzak öykülerle örtmüþler üzerimizi.
Haremden saraya, saraydan bataklýða sürülmüþüz.
Koparýlmýþýz dalýmýzdan da,
Öksüz gülüþlerle avutulmuþuz her seferinde.
Sonra yeniden mýzýkçý olup çýkmýþ adýmýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.