Ayrýlýk, ölümden daha zor bana, Herkesin daðýlýp da Benim tek baþýma kaldýðým zamanda. Ayrýlýk köyümü unutturdu, kentimi de Ya o baðrý yanýk insanlardan ayrý kalýþým, Beni, uçsuz bucaksýz çölde serap avýna saldý…
Aðustos/1992 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
İDRİS ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.