Kahrýmý çekemedi demiþsin utanmadan Sen derdi yükledikçe, ben seni övmedim mi ? Sevda yaþanýr mý hiç ateþlerde yanmadan ? Daðlandýkça çektiðim her ahý sevmedim mi ?
Sevgiyle baktým her an, olmadý asla kinim Dedim ki ; çilesiyle, zevkiyle bu aþk benim Hayaline sarýlýp acýdan inim inim Ýnlettiðin günlerde eyvâhý sevmedim mi ?
Bülbül oldum þakýdým þenlensin baðým diye Dizlerinde geçmeli en güzel çaðým diye Tek sevgine muhtaçtým, gönlün otaðým diye Nefretle döþediðin dergâhý sevmedim mi ?
Ne hayaller kurmuþtum, hülyalara dalmýþtým Öksüz çocuk gibiydim boynu bükük kalmýþtým Cehennemin narýný bile göze almýþtým Seninle paylaþtýðým günahý sevmedim mi ?
Bin bir nazla yanýma geliyordun arada Heyecandan titrerdim kývranýrdým burada O uzun gecelerde erip senle murada Koynunda uyandýðým sabahý sevmedim mi ?
Ýçimdeydi sadece oflar da, amanlar da Kan sýzdý gözlerimden biçare zamanlarda Bizim için aðladý, tanbur da, kemanlar da Nihâvendi, hüzzâmý, segâhý sevmedim mi ?
Kederini býraktýn bu aþktan tek hediye Bir an olsun sordum mu bu kadar zulüm niye ? Sýrf güzel gözlerinin efsunlu rengi diye Geceleri, mâtemi, siyahý sevmedim mi ?
Terk edip gittiðin gün yanýyor þuram deyip Kimseye sýr vermedim bu benim yaram deyip Olmadýðýn dünyada yaþamak haram deyip Alnýma dayadýðým silahý sevmedim mi ? Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.