AYYAŞ

I.
Kuytu köþelerden sinerek yürüyorum
Ceketimin yakasý kalkýk
Kamburum çýkýk
Görmesin diye kimse beni
Sessizce giriyorum.

Bu izbe meyhanede
Birbirine karýþmýþ
Þarap kokularý sarhoþ kahkahalarý
Meyhanecinin asýk suratý
Çekilmiyor lâkin
Gece korkusu, yalnýzlýk ve ümitsizlik
Sürüklüyor beni her akþam ayný masaya

Önümde mezelerim, içkim kül tablam
Peþ peþe yaktýðým sigaralar
Hüzünlü þarkýlar
Aklýma geliyor þarkýdaki müjgan la aðlaþmalar
Gülümsüyorum.

Ara sýra taþ atmalar
Hatta kasýtlý sataþmalar
Hey bak þair bozuntusu gelmiþ yine
Yahu bu kadar gürültüde
Ne yazar ki insan?
Eski aþklarýný herhalde
Aldýrmýyorum.

II.
Ellerimin titremesi geçti nihayet rahatladým
Gitmek vakti geldi artýk
Epey geç oldu gece
Hancý son taþý atýyor
Burada yatmaya niyetlisin galiba?
Bilmiyor ki…
Uyuyabilsem ne iþim var meyhanede.

III.

Dönüyorum geldiðim yoldan evime
Ellerim ceplerimde üþüyerek
Gitmesem de olur aslýnda
Þimdi yataðým benden soðuktur

Kim uðraþacak bir de o’nu ýsýtmaya
Karar verdim
Her gün önünden geçtiðim
Parkta oturacaðým bu akþam
Belki de sabaha donarak ölürüm
Bulduklarýnda kaskatý bir ceset
Dudaklarýmda pýhtýlaþmýþ ince bir kan
Birazda sakalýna bulaþmýþ
Tanýyanlar,
Bu bizim þair eskisi yazýk olmuþ
Bilmeyenler ayyaþýn tekiymiþ diyecekler
Korkuyla ürperiyorum

IV.

Çakýlý kalmýþ gözlerim yola
Gelen giden yok
Birkaç sokak köpeði havlýyor uzakta
Yalnýzlýðýmý yüzüme vuruyor gece
Ýnce ýslak bir kar yaðýyor üzerime sulusepken
Daha bir sokuluyorum ceketime
Ve gözlerimi yumuyorum.

V.

Tek düþüncen seninle ilgili
Tek istediðim ölmek
Baþaramýyorum
Ýstediðinde ölemezken insan
Niye isteyince gelsin ki sevgili?

VI.

Gelmeyin…
Gelmeyin istemiyorum artýk ikinizi de
Vefasýzlýðýn adý sevgili
Ölümse ….
Zaten her gün ölüyorum
Þiþelerin dibinde.

Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın: