Son baharýn bezginliðiyle dökülür yapraklar, Veda ya hasret dudak lar toprak misali çatlar, Çýrýl çýplak aðacýn göz yaþýdýr yaðmurlar, Güneþli havada bile titrer öpülmemiþ dudaklar..!
Biraz ürkek belkide mahcup ama ýslak týr bakýþlar, Dile getirmez baðrý kabarmýþ sesizdir çýðýlýklar, Biraz ürkek belkide titrek davetkardýr bakýþlar, Sükünete mahkum olmuþ içten haykýrýþlar..!
Zamansýz baþa gelen yaþamdaki tuhaflýklar, Ýlk baharýn geliþine ertelenmiþ hissi duygular, Her gün aþýmýn da tazelenir hasretli umutlar, Toprak misali çatlamýþ öpülmemiþ dudaklar..!
Son bahara mahkum da olsa hissi duygular, Her sine de saklýdýr ilk baharlý nice umutlar, Kar da da har da da sükünet dekini arzular, Kavrulmuþ toprak misali öpülmemiþ dudaklar..!
Kenan SAYIN... Sosyal Medyada Paylaşın:
NedameT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.