Soluk bir yerdeyim þimdi, Saðýr bir zamanda, Soðukluðun tam ortasýnda! Adým adým yoruluyorum, Yoruldukça yavaþlýyorum. Etrafa baktýðýmda, Bana doðru yaklaþan Yaþlýlýðýmý görüyorum. Bir de benden kaçan Çocukluðumu tabi.
Ne tuhaf duygular içindeyim, Ne de belirli korkularým var. Hayallerim oluyor zaman zaman, Yüreðim donuyor. Kirpiklerim nemlendikçe Ýçim gamla doluyor.
Usandýklarýma uzanýyorum, Kýzýyorum kendime. Maziyi anýmsýyorum bir an, Bazen de utanýyorum kendimden. Yok saydýklarýmý arýyorum, Yanýmdakiler ise fasa fiso…
Ne bu geçen yýllara zenginlik verebilirim, Ne de sesimi sýnayýp bu sokaklara duyurabilirim. Ne isterim ki ben, benden þimdi. Çocukluðumu tabi, O kar beyaz çocukluðumu.
Kime kýzayým kendimden baþka? Deðerini bilemediðim yýllarýmdan baþka? Neye sýðýnayým? Bu nankör sokaklara mý? Yoksa bu yaþlý bedenime mi? Kimden korkayým ki, Bendeki yýllardan, Bu saðýr zamandan baþka?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mutlu ASİLDÜŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.