Görüyorum ki kýzýyorsun sevgiden söz edince…
Bilmiyorum ki, neden!?
Senin yabancýn olabilir ama,
Benim yabancým deðil ki, sevgi…
Gözlerime baktýðýnda
Orada bir alev görüyorsan
Iþýl ýþýl bir ýþýk yanýyor, parlýyorsa
Bir gülümseme varsa derinliklerinde
Bunu hissedebiliyor, görebiliyorsan
Ne olduðunu biliyor musun onun?
Belki de bilmiyorsun,
Hiç tanýmadýn, tatmadýn ömründe belki…
Dur!...Ben söyleyeyim istersen
Bilmiyorsan öðren güzelim,
Ýþte ona sevgi derler…
Saçlarýmýn parýldayan aklarýnda
Okþarken, parmaklarýnýn arasýnda kalan
Her ak telinde
Gözlerimin her mor halkasýnda
Yüzümün, göze çarpan
Her kýrýk çizgisinde
Dilimden dökülen
Her kelimenin her hecesinde, her harfinde
Bir gerçek saklýdýr güzelim…
Ýyi bilmelisin ki, ona sevgi derler
Sevgilere ömür vermek derler
Piþman deðilim, deðilim piþman
Sen bilmesen de, anlamasan da olur
Yýllar þahidim…Sevgiye ömür verdim
Suat TUTAK
03. 07. 2004
SÖKE