ŞEKER DE YİYEBİLSİNLER
ÞEKER DE YÝYEBÝLSÝNLER
geceler gittikçe daha karanlýktý
günler kýsaldýkça kýsaldý
oynayamaz olduk sokaklarda
okul çýkýþlarýnda birazcýk bile
bugün de tepemizde patladý bombalar
sanki bir oyun gibi gelmiþti bize önce
gökyüzü ýþýl ýþýldý büyük patlamalarla
ama içimiz yanýyor
içimiz kanýyordu gittikçe
duyun beni
duyun beni büyükler
çocuklar öldürülmesin
þeker de yiyebilsinler
sokaklarda insanlar koþuþuyordu
siren sesleri önce eðlenceliydi bizim için
sonra ne demek olduðunu anlamaya baþladýk
her yerde acý ve ölüm
her yerde gözyaþý vardý
toz duman içinde kaldýk
yüzyýlýn yarýþýydý nükleer silahlanma
böl ,parçala ve yönetti hedeflenen
Bosna’da ,Karabað’da,Irak’ta
ve Ortadoðu’da her zaman
kocaman bir yaraydý
kocaman bir yalan
durmaksýzýn kanayan
iþitin beni
adres sormayan mermiler
çocuklar öldürülmesin
þeker de yiyebilsinler
ufacýk bedenimizde ne istediniz þimdi
ve sýcak yuvamýzdan
niçin yaþamam dokunuyor size
gülmem,oynamam,kahkaha atmam
mahallemde ülkemde
arkadaþlarýmla koþmak,oynamak istiyorum el ele
kanýn gözyaþýnýn akmadýðý
acýlarýn yaþanmadýðý bir dünya istiyorum
çocuklarýn gözbebeklerinde korkularýn olmadýðý
savaþsýz bir dünya özlüyorum
duyun beni büyük büyük büyükler
anlayýn beni
çocuklar öldürülmesin
þeker de yiyebilsinler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.