Azrail gelmedi Suna
Kabahat bende deðil, gitmeye müheyyayým
Kabahat onda deðil, çok meþgul
Gelmedi ne yapayým
Çaðýrýyorum, gelmiyor
Can vermeye hazýrým, almýyor…
Ne yapacaðým þimdi
Suna’ya þiirler yazsam, okumuyor
Bir kitaba baþladým, sevgiye dair
Her üç kelimede bir Suna tekrarlanýyor…
Suna kadar nefes alýyorum, gün süresince
Suna kadar içiyorum suyu
Zorla oturuyorum sabah kahvaltýsýna
Bir tane siyah Suna
Bir küçük parça beyaz Suna
Bardak içindeki kýrmýzý siyaha dönüþüyor
Bir dilim Suna eþliðinde yedim
Yemesem, ellerim titriyor…
Yine gidemedi mi?
O, büyük bir yalancý diyen hangi arkadaþýn?
Dost ise, arkadaþ ise Azrail’i o çaðýrsýn
Ýnan ki gidememek artýk
Beni ve ailemi de yoruyor…
Sen bana bakma demiyorum, bakmadýðýný biliyorum
Unutma desem yalan
Unutmadým desem yalan
Sadece
Beni artýk hatýrlamayan arkadaþýmý özlüyorum
Farkýndayým beni hatýrlamýyor...
Ölümü alabildiðince kovalýyorum Suna
Gidemesem de bugün, gideceðimi düþün
Bir resim daha gönder götürmek için
Senin ve arkadaþýmýn olsun mutlaka
Can alýcý melek
Geldiðimde görmezsem, üstünde taþýmazsan
Sýrattan geçemezsin
Cennette, cehennem de sana haram olacak diyor…
ÝST. 05.02.09 / 02. 15
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.