MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KERPİÇ EVLER
MUNZURLU

KERPİÇ EVLER



Serin bir sabahý,
Yine hüzünle karþýlýyorum.
Bir kez daha,
Düþlerimin tükendiði yerdeyim..
Dolu dolu gözlerimle
Uçsuz bucaksýz denizlere dalýyorum.
Tüm zamanlarý
Düþle gerçek arasýnda býrakýp,
Tortusuz renklerini presliyorum..

Firari bir güvercin gibi ömrüm..
Masum uykularým bile
Tutsak edilmeye çalýþýldý.
Oysa geleceðime dair düþüncelerimde
Aklýmý kullanmak,
Yaþamý sorgulamak,
Doðru ile yanlýþ ayýrmak vardý..

Büyüðün küçüðü eziþini
Düþünmek istemiyordum.
Kurdun,kuzuyu acýmasýzca yiyiþini..
Aðlamaklý sesim,þimdi kýsýk ve boðuk..
Konuþtum,
Kilitlendi aðzýmdaki doðruluk..
Sustum,
Kýrýldý zembereði yanlýþlýðýn..
Yüreðine düþtüm
Zýpkýn yemiþ,yaralý bir balýðýn..

Kimseye göstermediler
Körpe ellerimin nasýrýný.
Çocukluðumda,
Kerpiç evlerin damlarý bana parktý.
Ateþ ve barut kokularý
O küçücük dünyamý yýktý..
Külüstür bir çaydanlýðýn
Demlenen çayýnda
Gözyaþlarým buharlarla
Yaðmur oldu gökyüzünde..

Köyümün en yüksek tepesinde
Mendil sallarken güzel günlere,
Sýðmazdý yüreðim,
Ne içime,ne de kerpiç evlere..

murat yanç

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.