"İŞTE GİDİYORUM" DEDİ VE GİTTİ...

"Ýþte gidiyorum
Karþýlýksýz bir aþka kurban ettim ömrümü
Ýþte gidiyorum
Toprak alsýn benimde bu hazin öykümü

Ýþte gidiyorum, gurbet yorgunu gövdemi
Çukura kim indirecek
Ýþte gidiyorum
Bu menfur cinayeti, þimdi çýkýp kim üstlenecek

Çürüdü gözlerim, yüreðim, bu yaðmurlu þehirde
Ýþte gidiyorum
Beni kaldýrýn, hicran kalsýn teneþirde

Size yüzyallardýr sesini kaybetmiþ
Bir türkü söyliyecektim...
Ve bir yayla þefkatiyle
Kirpiðinizin ucundan öpecektim

Bir masum türküydü sadece
Yüzbinlerce madurun gönlünde
Belki söyleriz hepbirlikte
Belki, mahþerin birinci gününde

Nasýl sevmiþtim hepinizi..nasýl böyle oldu akýbetim?
Ve nasýl çöle döndü
O benim gül gülistan memleketim

Ýþte gidiyorum, hiçbiriniz, hiçbir dilde beni anlamadýnýz
Ben baþýmý verdim, sizinse
Ýnsafsýz bir linç oldu karþýlýðýnýz

Ýþte gidiyorum
Penceresiz bir dünyanýn labirentine
Ýþte gidiyorum
’’Saçlarýndaki yýldýzlarý koparabilirsin anne’’

Sonunda kaptýrdým gönlümü
ölüm denen o kaypak türküye...
Ve iþte kurtuldun benden
Þen olasýn ey sevgilim Türkiye

Elbet benimde vardý
Kendime ve yurduma dair umutlarým
Belki býraktýðým yerden sürdürür
Dostlarým, karým ve çocuklarým...

Çatladý yüreðim çatladý sazým
Demekki böyleymiþ yazým
Sizlere armaðan olsun
Sizlerden ödünç aldýðým bu yürek sýzým...

Benim hiç hayalim olmadý anne
Ne seni rahat ettirdim, ne kendim ettim rahat
Bir mutluluk fotoðrafý bile çekdirmedi bu hayat
Kaybolmuþ bir anahtar kadar sahipsizim anne
Ne omuzumda bir dost eli, ne saçýmda bir þefkat...

Sayki yollarda akan, þu feydasýz çamurdan anne...
Sayki ýslanmaktým, üþümektim
Sayki yaðmurdum anne?

Bunca yýldýr gözyaþýný, hangi denizlere sakladýn,
Oy ben öleyim, sen beni ne diye doðurdun anne?"

Yusuf Hayaloðlu



_____________
Cism-u canýn bilmez idim ey þair
Lakin ism-u kârýn ayan beyandý.
Yaktýn odu dil-i dostun özünde
Gidiþini duyan od’una yandý.


Sen hep aklýmdaydýn ya, ben hiç sende olmadým þair.
O’ndan bize af dile. Sana dualarým hep olacaktýr.
Güle güle. / Kadir Turan
Sosyal Medyada Paylaşın: