Etraf kalabalýktý Hava ne tam açýktý Ne de tam kapalý Gözler vardý Soran gözler Cevap bulamayan gözler Herþey üstüne geliyordu Herkes gözüne batýyordu Kýz apaçýk korkuyordu Nefesi daralýyor Boðuluyordu Herkes üstüne geliyordu Herþey gözüne batýyordu Küçük kýz tirtir titriyordu Elini uzatýyordu Yetiþemiyor,tutamýyordu Baðýrýyordu nafile Sesini duyuramýyordu Koþtu ufak Koþtu garip Yardý geçti kalabalýðý Hýçkýra hýçkýra aðlayarak... Küçücük bedeniyle kocaman adýmlar attý Kaydý ayaðý,yalpaladý Yýkýlmadý Devam etti Herþeye kapadý zihnini Sadece O’na yöneldi Koþtu koþtu O an herþey dondu Herkes kayboldu Etraf bomboþtu O ; sesini duymuþtu Döndü kýza Açtý kucaðýný Bir sevinç,kýz attý kucaðýna kendini Bütün sýkýntýlarý geçti Dertleri yokoldu Herþey çözüldü sanki o an Yaþadýðý kocaman dünyada küçük bir karýnca kadar bile deðeri yoktu Sadece O’ydu güven veren Saran sarmalayan Koruyan kollayan Aðlarken güldüren Hep derman olan... Etraf bembeyaz oldu Toz pembe bulutlarýn üstünde Huzurluydu kýz þimdi... Mutluydu Çünkü O’nunlaydý Annesinin kucaðýndaydý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
angell Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.