BİR BAHİSTİ SEVDAMIZ

Ertesi gündü
Hayal aldý beni, Sevda’nýn yanýna gittik;
Müþterek ’SEVDA’nýn üstüne bahse giriþtik
Ben Hayal’in dediðini yaptým
Sevda’nýn üstüne yarýþtýk

Aman tanrým kim tutar Sevda’yý
Arkasýnda býraktýðý toz duman
Göremezsin Sevda’yý
Namlunun ucundan yeni çýkmýþ mermi çekirdeði
Hýzlý bir kurþun,

Hayal’in sayesinde kazanmýþtým yarýþý
Çünkü Hayal profesörü sayýlýrdý bu iþin
Ben ise acemisi

Lakin Sevda kan ter içinde
Ayak parmak uçlarý kýzarmýþ
Yare bere içinde kalmýþ
Yorgunluktan yýðýldý kucaðýma ’SEVDA’

Kazanmýþtým ben bahsi
Nasýl bakmazsýn sýzlayan yerlerine
Baktým sardým sarmaladým her bir yerlerini
O sadece bana gülümsedi

Daha ertesi gündü bizi çaðýrdý Sevda
Bir güzel çeki-düzen veridi kendine
Baktý saatine üçe beþ var dedi!
Bu kez Hayal yoktu yanýmda Umut vardý
Sevda aldý bizi bir nehir kýyýsýna
Vardýk nehir yataðý boþ
Damla desen su yok

Soyundu Sevda orda yanýmda
Kaynaðýndan taze akan su gibi berrak beyaz mý beyaz
Akça- pakça
Tekrar tekrar bana gülümsedi
Benden sana fayda yok ’vazgeç’ dercesine

Sonra saatine baktý ’SEVDA’
Zamaný geldi dedi yarýþmalýyým
Bu kez Umut’un dediðini yaptým
’SEVDA’nýn üstüne bahse tutuþmadým

Kemal Keçeli

Sosyal Medyada Paylaşın: