bir parçam uzaða düþtü kapýnýn arkasýnda kalýrken ben,
cilalý yüzler devri ehven zamanlarda caný sýkýlmadan durmaz sözler aheste düþlerin mesaisi biterken hele bir de çok amaçlý ihanetler salýnýnca cevaz ile dokunursun yoksunluðuna dökülür o an cebinden misketlerin iyice türkülenir karanlýk
çok sessizlik çok da hasret yoksundur çýðlýksýzlýðýný kimse duymaz
yýl ikibindokuz milatlardan epey sonra mevsim; farkeder mi meyve mutlaka olsun , tadýmlýk; kiraz sancýlardan , sen
öl artýk
kendimle konuþuyorum bir sigara, soðumuþ kahve deðiþik bir intihar fikri geliyor aklýma babamýn elektrikçi olmasý ile alakasý var mý bilmem not aldým sadece
syrus
okuyucuya not falan filan:
kendimi öldüreceðimi sanmayýn asla bilirsiniz ölüler çabuk unutulur
Sosyal Medyada Paylaşın:
syrus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.