gözlerim ateþlere vurgun dikenli gül bahçesi dudaðým yare hasret güneþ kavruðu gel ey yar ateþ mavisi kanatlarýnla gel aþkla gel çölde kaybolmuþ akrep gibi acýyla gel ilacý olmayan yara gibi ve hasretle kucaklasýn gözlerim gözlerini zülüflerinden zambaklar dökülsün daðlarýma ve yaseminler yeþersin karanfil kokulu göðsünde çillerine sinsin daðlarýmdan akan çið taneleri düþlerimi yakayým can evinde kýzýl saçlarýna hapsolsun bakýþlarým ve ben düþerken yaðmur gibi ayaklarýna söyle sevgili kaç kez daha yanayým gül yollarýna
oy sevgilim umutlarým buza kesik yüreðim cehennem meydaný kirpiklerimden girerken karanlýk çýðlýklarým düþsün þakaklarýna gecelere dolanýrken aklým hatýralarým kül tutar kar altýnda okunmamýþ þiirler uçuþur dudaklarýmda ve yalancý cennetler oturur bakýþlarýma sanki her girdiðim yer yasak bahçe sanki her aným bir felaket ve gözlerin ah sevgilim o gözlerin kýzýl kýyamet gözlerine deðdiðinde sur çýðlýðý tekrar topraða düþer tenim kaburgalarýmdan çoðalýr yeni aþklarým ve hira da yeniden doðar özlemlerim ve ben bir serçenin gözlerinden tanýrým aþký çünkü gözlerim kirpiklerine vurgun gül eþkiyasý al yüreðimi sür gözlerine artýk artýk kalbim patlamaya hazýr gül zulasý
H.Ali Aydýn 01.03.2009 [ /kalin ] Sosyal Medyada Paylaşın:
aliy67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.